Drodzy Uczniowie, Nauczyciele i Rodzice
W dniach: 21 i 22 stycznia
Nasze Babcie i Nasi Dziadkowie obchodzą swoje święto.
Warto Im wówczas złożyć serdeczne życzenia oraz podziękować za:
troskę i cierpliwość, za ciepło, miłość i opiekę
oraz za to, że są lub byli obecni w naszym życiu.
Proponuję również przeczytanie kilku wierszy naszych pisarzy, którzy w piękny
sposób przedstawili Babcię i Dziadka
ŻYCZĘ MIŁEJ LEKTURY
Nauczyciel – Bibliotekarz
„Babcia”
Babcia nasza kochana
Zawsze kiedy trzeba,
Przychodzi bawić wnuki,
Podeprzeć kiedy bieda.
Osuszy łzy na buzi,
Bajek naopowiada,
Gdy dzieci zdrowo rosną
Ogromnie temu rada.
Wysłucha skrytych zwierzeń,
Uśmiechnie się, poradzi
A czasem kiedy trzeba
Konflikty załagodzi.
Bardzo dzieciaki kocha
Te duże i te małe.
Wszystkim pragnie dopomóc
Bo serce ma wspaniałe.
M. Terlikowska
„Zimowy , srebrny Dzień Dziadka”
Zimowy , srebrny Dzień Dziadka
Nie zna piosenki skowronka,
Wiosennego słonka,
Zapachu polnego kwiatka.
Dlatego my z Dnia Dziadka
Pożyczymy kilka godzin,
Żeby wiosną na łące
Godziny Dziadka obchodzić
Obejdziemy dookoła bratka,
Macierzanki, mięty rumianka…
A dzisiaj ucałujemy dziadka
I przewieziemy , choć kawałek, na sankach.
Elżbieta Śnieżkowska Bielak
„Babcia dobra wróżka”
Babcia jest jak dobra wróżka,
co otwiera bajkom drzwi,
bo gdy kładzie nas do łóżka
potem mamy piękne sny.
Babcia wszystko robi dla nas,
z jej pomocy każdy rad,
babcia strasznie jest kochana
więc niech żyje nam sto lat!
Elżbieta Opalińska
„Kochana babcia ”
Kochana Babciu!
Jak można pomieścić w sobie,
Tyle troski, ciepła i miłości.
Jak można podarować innym,
Tyle uśmiechu, dobroci, radości.
Jak można zdobyć zdolność,
By w trudnych chwilach nieść pociechę.
Jak można, powiedz Babciu,
stać się jak Ty, cudownym człowiekiem?
Elżbieta Opalińska
„Kwiaty dla Dziadka”
Kto ci opowie o dawnych latach?
Tych lat naoczny świadek.
Jak kraj nasz rośnie, jak ludzie rosną
Otworzy serce, kieszeń otworzy,
podsunie czekoladę.
Z Twoich sukcesów zawsze się cieszy.
A jak coś spsocisz, jak coś naknocisz,
jak trzeba spytać o radę –
to kto za uszy
wyciągnie z biedy?
Wiadomo, zawsze – dziadek!
Wanda Chotomska
Nasza babcia
Oto babcia z uśmiechem na twarzy
z torbą pełną jabłek i warzyw.
No i zaraz wszystko się odmienia:
w domu robi się jaśniej , weselej…
jakby babcia przyniosła niedzielę
z odrobiną Bożego Narodzenia.
Z babcią wszystko jest pyszną zabawą:
szczotka tańczy raz w lewo raz w prawo,
jakby szczotka tańczyła walczyka.
A odkurzacz choć trochę uparty
nie pozwala dziś sobie na żarty
tylko kurz posłusznie połyka.
W kuchni pachnie wesoło rosołem,
a my zaraz siądziemy za stołem,
i będziemy jeść rosół i śmiać się.
Wszystko milsze jest, lepsze,
ciekawsze, kiedy w domu ma się na zawsze,
taką dobrą ,
najukochańszą babcię.
M. Terlikowska
Wiersz dla babci
Z okazji święta babci
Ja dzisiaj babcie nauczę
Jaka powinna być wnuczka
I jaki powinien być wnuczek.
Po pierwsze proszę babci
Ja już od dawna uważam
Że nic tak wnucząt nie zdobi
Jak piękny uśmiech na twarzach.
Uśmiech jest dobry na co dzień
A nie wyłącznie od święta
Więc wnuczek ma się uśmiechać
A wnuczka ma być uśmiechnięta.
Po drugie z czajnikiem w ręku
Również jest wnuczkom do twarzy
Każdy doroślej wygląda
Kiedy herbatę parzy.
Po trzecie chociaż wnuczek
Czasem szklankę potłucze
Przy myciu naczyń także
Ślicznie wygląda wnuczek.
Po czwarte proszę babci
Po piąte i po szóste
Niech babcia nigdy więcej
Nie pierze wnuczkom chustek.
Wnuczęta chcą się bawić
A moim skromnym zdaniem
Zabawą jest i fraszką
Dla wnuków takie pranie.
Po siódme proszę babci
Wnuki powinny gderać
Dlaczego nasza babcia
nie chodzi do fryzjera.
Włóż babciu nową suknię
Niech cię uczesze fryzjer
Posłuchaj babciu rady
Obejrzyj telewizję.
Już nie myśl babciu o nas
O sobie babciu pomyśl
Czy babciu nie uważasz
Że to jest świetny pomysł.
W. Chotomska
„Rzeźbiarz”
Dziadek rzeźbi pamięć
dłutkiem dobrych wspomnień,
gdy czasem wieczorem
usiądzie koło mnie.
Opowiada o tym,
jak było przed laty.
-Nic się nie zmieniło!
Słońce, ludzie, kwiaty!
To, co złe – przemija,
jak w blasku ślad cienia
i zawsze nas cieszą
spełnione marzenia
Słucham Dziadka myśląc,
że jest chwilą piękną
opowiadać radość
kochanym wnuczętom.
„Dziadek”
Otworzy serce, kieszeń otworzy,
podsunie czekoladę.
Z twoich radości zawsze się cieszy.
Kto? No, wiadomo, dziadek.
Więc wnuki proszą, żeby w kwiaciarniach,
kwiatów nie chować pod ladę.
Dziadek ma święto!
Kwiaty dla dziadka!
Wiwat! Niech żyje dziadek!
W. Chotomska
„Kwiaty dla dziadka”
Kto ci powie o dawnych latach
tych lat naoczny świadek.
Jak kraj nasz rośnie , jak ludzie rosną
opowie ci twój dziadek.
Otworzy serce , kieszeń otworzy ,
podsunie czekoladę.
Z twoich sukcesów zawsze się cieszy.
Kto? No wiadomo dziadek.
A jak coś spsocisz , a jak naknocisz
jak trzeba spytać o radę -
to kto za uszy wyciągnie z biedy ?
Wiadomo – zawsze dziadek!
Więc wnuki proszą , żeby w kwiaciarniach
kwiatków nie chować pod ladę.
Dziadek ma święto!
Kwiaty dla dziadka!
Wiwat , niech żyje dziadek!
W. Chotomska
