Maria Stanisława Konopnicka z domu Wasiłowska poetka urodziła się 23 maja 1842 roku w Suwałkach, w biednej rodzinie ziemiańskiej. Dzieciństwo spędziła w Kaliszu, uczyła się w Warszawie na pensji sióstr sakramentek. W wieku dwudziestu lat została żoną Jarosława Konopnickiego, jednak ich małżeństwo nie było udane. Mimo tego mieli liczne potomstwo, z którym osiedlili się w skromnym folwarku. W 1877 roku Konopnicka zostawiła męża i razem z dziećmi wyjechała do Warszawy. W stolicy pracowała jako nauczycielka, tam również zaczęła pisać nowele o tematyce społecznej pod pseudonimem Jan Sawa. Poruszała w nich sprawy bliskie robotnikom, opisywała życie biednych ludzi. Była redaktorką kobiecego czasopisma ?Bluszcz, a także angażowała się w działalność patriotyczną. Zajmowała się także krytyką literacką, którą uprawiała na łamach „Kłosów”, „Świtu”, „Gazety Polskiej”, „Kuriera Warszawskiego”. W 1870 roku zadebiutowała na łamach „Kaliszanina” wierszem „W zimowy poranek”. Wyrazem jej protestu przeciw polityce germanizacyjnej było ogłoszenie w 1908 roku „Roty”. W latach 1890-1903 wiele podróżowała, odwiedziła Szwajcarię, Niemcy, Austrię. Z okazji 25-lecia jubileuszu pracy pisarskiej otrzymała dworek pod Żarnowcem. Zmarła 8 października 1910 roku we Lwowie na zapalenie płuc. Została pochowana na Cmentarzu Łyczakowskim. Śmierć poetki dotkliwie wstrząsnęła ludnością Suwałk. Zorganizowano wieczór poświęcony jej twórczości i kwestę na tablicę pamiątkową. Jednak władze były przeciwne temu wydarzeniu. Dopiero w 25 rocznicę śmierci tj.1935 roku, na ścianie domu, w którym urodziła się poetka, umieszczono pamiątkową tablicę. W 1969 roku postawiono w Suwałkach pomnik Konopnickiej (dłuta Stanisława Horno  Popławskiego ).

Maria Konopnicka była pisarką bardzo wszechstronną , pisała liryki, poematy, dramaty, nowele, obrazki, uprawiała publicystykę i krytykę literacką. Istotną część dorobku pisarskiego poetki stanowią nowele oraz utwory dla dzieci ˇ Problematyka społeczna – Wolny najmita, Przed sądem, Ja nie doczekał, Z szopką, W piwnicznej izbie – ukazała w nich biedę środowiska robotniczego, historię ludzi skrzywdzonych przez los. ˇ Problematyka folklorystyczna – Na fujarce, Z łąk i pól ˇ Literatura dla dzieci – O krasnoludkach i sierotce Marysi, Na jagody, O Janku wędrowniczku ˇ Nowele – Mendel Gdański, Miłosierdzie gminy, Nasza szkapa, Dym ˇ Zbiory wierszy – Poezje, Linie i dźwięki, Italia, Śpiewnik historyczny, Ludziom i chwilom, Glos ciszy. ˇ Poematy ? Pan Balcer w Brazylii ˇ Krytyka i eseistyka literacka, w wyborze w tomach: Portrety piórem (1898), Mickiewicz, jego życie i duch (1899), Trzy studia (1902), Szkice (1905). Także m.in.: Poezje (tom 1-8 i tom 10, 1916, 1925), Pisma wybrane (tom 1-7, 1951-1952), Nowele (tom 1-3, 1962), Publicystyka literacka i społeczna (1968). Najsłynniejszym wierszem poetki jest niewątpliwie Rota – zainspirowana wydarzeniami we Wrześni, gdzie młodzież szkolna z rodzicami wystąpiła przeciwko germanizacji. Utwór pełnił funkcję nieoficjalnego hymnu narodowego, do dziś jest często śpiewany podczas uroczystości państwowych i kościelnych. Opublikowana po raz pierwszy w 1908 roku w czasopiśmie Przodownicy Maria Konopnicka to poetka, której nie pozostawał obojętny los ludzi żyjących w nędzy, skrajnym ubóstwie, ale szczególnie przejmował ją los dzieci, którym poświęciła najwięcej utworów poetyckich. Autorka nowel pozytywistycznych po swojej śmierci na długo pozostała w pamięci Polaków. Wystawiono wiele pomników Konopnickiej, które można oglądać do dnia dzisiejszego. Do szczególnie cennych współczesnych dzieł sztuki rzeźbiarskiej należy zaliczyć przede wszystkim pomniki: w Suwałkach, Ciechanowie, Gdańsku, Kaliszu, Krakowie, Warszawie i Wrześni, tablice pamiątkowe: w Suwałkach, Arkadii, Bronowie, Kaliszu, Warszawie i w Żarnowcu.